Monday, May 6, 2013

ရွင္မဟာရ႒သာရ ၏“ ဆံုးမစာ ”

ွရွင္မဟာရ႒သာရ ၏“ ဆံုးမစာ ” ~~~~~~~~~~~~~~~ ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ အင္း၀ ေခတ္ သကၠရာဇ္ ၈၅၀ ေလာက္က ရွင္မဟာရ႒သာရ ေရးခဲ့ေသာ “ဂမၻီသာရပ်ိဳ႕မွ ” ေကာက္ႏႈတ္ခ်က္ျဖစ္၏ ။


(၁ )အစ္ကိုႀကီးအားညီငယ္မ်ားလည္း စကားႏႈတ္ဆက္ ဘက္၍မဆို ရိုေသလွေစ ကိုႀကီးအစ္မ သည္ႏွစ္၀ကို မိဘကဲ့သိ ု႕မွတ္ပါေလ ။


(၂ )ေသသူရွင္ဘက္ ေဆာင္ရြက္မကင္း အခ်င္းခ်င္းတြင္ အခင္းႀကီးငယ္ ရွိခါ၀ယ္လည္းမဖယ္မေသြ ညီညာကုန္း၍ရုန္း ၾကေလ ။


(၃ )တေယာက္စကား တေယာက္နားမွာ မခါးရေအာင္ သတိေဆာင္၍ေမာင္တို႕ဆိုေလ ပ်ားသကာသို႕ခ်ိဳလွေစ ။


(၄ )မေတြ႕ခုိက္ရန္ မက်ဴးလြန္ႏွင့္ မ်က္မာန္ေဒါသ မထြက္ရေအာင္ မာန္မာနကို ခ်ဳပ္ၾကေလ ။


( ၅ )ေသႏွင့္အရက္ စီးပြါးဖ်က္ကို တစ္စက္ကယ္မွ် မေသာက္ၾကႏွင့္ ေရွာင္ၾကပါေလ ရွင္ေတာ္ေဟာသည့္အဆိပ္ေရ ။


( ၆ )ကိုယ္ႏွင့္လည္းစာ သတၱ၀ါကို ၾကင္နာလွေစ သူ႕အသက္ကို ခ်စ္ပါေလ ။


(၇ )သူ၏ဥစၥာ သူ႕ဘ႑ာကို ၊ ေမတၱာမေရွး၊ သူမေပးက ေဆးတစ္အိုးမွ်မယူၾကႏွင့္ ၊ ေရွာင္ၾကပါေလ ၊ ကာေမမိစၦာ ။


(၈ )သူ႕ကိုမမွား၊ မလွည့္စားႏွင့္ ၊ စကားစျမည္ ၊ ျမြတ္သည္စစ ၊ ေျပာသမွ်ကိုမွန္လွေစ ။


(၉ )ဘုရားတရား၊ ျမတ္ဖ်ားသံဃာ ၊ အရိယာကို မကြာေန႕ည ၊ ဟတၳအဥၨလီေျမွာက္ပင့္ခ်ီသည္ ၊ ကိုယ္စီေန႕ည၊ ကိုးကြယ္ၾက ။


(၁၀) သူေတာ္ေကာင္းႏွင့္၊ ေပါင္းေဖၚရွင္တြဲ ၊လူမိုက္မဲကို ၊ ေရွာင္လႊဲပါေလ ဤသူအျမတ္ ၊ ဤသူလတ္က ၊ ညစ္ထပ္ၾကမ္းၾကဳတ္၊ ဤသူယုတ္ဟု အဟုတ္အမွန္၊ မေသြလွန္သည္ ၊ ဧကန္ဆတ္ဆတ္ ၊လူသံုးရပ္ကိုသိတတ္ေစ ။


(၁၁) ၿငိမ္သက္ဣေျႏၵ ၊ တည္ၾကည္ေထြျဖင့္၊ သေႏၶေကာင္းမြန္ ၊လြန္ေတာ္မွန္လွ်က္ စိတ္မာန္မေႏွာင့္၊ ႏႈတ္လက္ေစာင့္သည္၊ သူေကာင္းေသြးရည္ပီလွေစ ။


(၁၂) ရပ္သူရြာသား ၊သူေကာင္းမ်ား၏၊ နားမွာမဆံ့ ၊ မခန္႕မေလး၊ သူမုန္းေဆးလွ်င္၊ ဆဲေရးညစ္ညစ္ ၊ ကိုယ္လက္ႏြမ္းေအာင္ ၊ အသြမ္းမက်င့္ၾကေလႏွင့္ ။


(၁၃) အတည္အေကၽြး၊ အေပးအကမ္း၊ ေသခန္းရွင္ခန္း ၊ လူတို႕တမ္းကို ေအာ္အမ္းနိဳင္ေထြ ၊ေလာက၀တ္လည္း၊ သိတတ္ေစ ။


(၁၄) သူ၏စီးပြါး၊ ငါ့စီးပြါးကို ၊ ေထာက္ထားမိေစ၊ ႀကီးေလာဘကို ၊ မွ်တေစ ။


(၁၅) မေမႊမေႏွာက္ ၊ မေကာက္မက်စ္ ၊မလိမ္လစ္ဘဲ မစဥ္းလဲႏွင့္ စိတ္ထဲေျဖာင့္ေစ ၊ သူ႕အက်င့္လည္းသိတတ္ေစ ။


(၁၆) ဟုတ္ေသာအႀကံ ၊မွန္ေသာအက်င့္ ၊ သင့္ေသာအယူ ၊ ျဖဴေသာႏွလံုး သူေတာ္ထံုးကို ၊ စြဲသံုးေသာေထြ ၊ မွန္လွေစ ။


(၁၇) က်ိဳးေၾကာင္းစကား၊ ေျပာဆိုျငားေသာ္၊ လ်င္လွ်ားေဆြးေႏြး၊ ဆိုေရးလိမၼာ ပညာရွိအား၊ ကိုယ္တိုင္သြား၍၊ စကားလိုက္ေလွ်ာ ၊စစေျပာ၍ ၊ႏွီးေႏွာေလ ။


(၁၈) မွတ္ဖြယ္မွတ္ရာ ၊ထိုထိုစာကို ၊ရွာ၍မျပက္ ၊ အိမ္တြင္ဖတ္ ။


(၁၉) ဖတ္ျပန္ေသာ္ကား၊ ဖတ္ဖန္မ်ားက ၊သားမယားပင္ ၊ သိျမင္ကင္းကြာ မလိမၼာလည္း၊ စာေပစကား ၊ေန႕တိုင္းၾကားက ၊ ထူးျခားလိမၼာ ၊ ရွိသည္သာတည့္ ။


(၂၀) ရင္၀ယ္ျဖစ္ျငား၊ ေမြးသည့္သားကို ၊ မယ္ဘြားမိခင္ ၊ ဆံုးမသင္သို႕ အၾကင္ဆရာ ၊ ထိုသူငါကို ၊လိမၼာေၾကာင္း ၊ ေကာင္းပါေစလို ၊ဆိုပါသမွ် ၊ ၾသ၀ါဒကို နားမွ်မေထာင္ ၊ မၾကားေယာင္သို႕ ၊ေမာင္တို႕ျပဳက ၊ယခုပစၥဳပၸန္ ၊ ေနာင္သံသရာ ဆက္မ်ားစြာ၌ ၊ ခ်မ္းသာမည့္ေရး ၊ အလြန္ေ၀းသည္ ၊ေသေဘးမလြဲ ၊၀ဋ္ဆင္းရဲမွေရႊခဲဘယ္ႏွယ္ ၊ အသြယ္သြယ္ကို ၊လြဲဖယ္ႀကံစည္ ၊ လႊတ္ပါမည္၊ နားလည္ေစေၾကာင္းသို႕က်င့္ေကာင္းစြ ၊ ေသာင္းေျပာင္းႏွံ႕စပ္ ၊ သည္တိုင္းမွတ္ဟု၊ ေထရ္ျမတ္ဆရာ ရ႒သာလွ်င္ ၊ ပညာရေၾကာင္း ၊ဥာဏ္ႏွင့္ေလာင္း၍၊ရံုးေပါင္းဆင္ျခင္ ၊ ဆံုးမသင္သည္ ၊ဤတြင္တခန္း ၊ၿပီး၏ေသာ္ ......


No comments:

Post a Comment